روانشناس کودک

روانشناس کودک

شاید از خود پرسیده باشید ، یک روانشناس کودک چیست؟ شرح شغل روانشناس کودک بر ارزیابی کودکانی که دچار مشکلات عاطفی هستند و تهیه یک برنامه درمانی متمرکز شده است. روانشناس کودک که ریشه در مشاوره و نظریه های روانشناختی دارد ، متخصص در زمینه چگونگی کمک به کودکان در مدیریت افسردگی ، بیماری های روانی و چالش های رشد است. هنگامی که کودک در معرض یک تراژدی شدید قرار دارد ، یا دچار فشارهای شدید استرس می شود ، یک روانشناس کودک یک پاسخ دهنده ماهر است.شما باید برای حل این مشکلات به کلینیک روانشناسی کودک باید مراجعه کنید.

توضیحات شغلی برای یک روانشناس کودک شامل ارزیابی کودک برای تعیین مشکل ، تدوین استراتژی درمانی و ملاقات با کودک در یک شرایط درمانی است. علاوه بر کار با کودکان ، کار روانشناس کودک شامل آموزش ، راهنمایی و پشتیبانی از خانواده ها نیز می شود. یک روانشناس کودک به طور جداگانه و به صورت گروهی با والدین کار می کند تا به والدین راهکارهای پیشگیری از رفتارهای فعال را آموزش دهد.

 آمادگی تحصیلی برای روانشناس کودک شامل مدرک کارشناسی و دکترا در روانشناسی به همراه تجربه قابل توجهی است. هر ایالت نیاز به صدور گواهینامه متنوع دارد ، اما صدور گواهینامه ملی برای روانشناسان و مشاوران مدرسه نیز در دسترس است. 

یکی از مهمترین جنبه های روانشناس کودک ، تشخیص وضعیت یا مسئله ای است که بر روحیه عاطفی کودک تأثیر می گذارد. هنگامی که یک کودک برای معالجه به روانشناس کودک ارجاع می شود ، مرتبه اول تجارت ارزیابی اولیه بیمار است. انواع ابزارهای آزمایش برای تعیین نیازهای وضعیت بالقوه کودک استفاده می شود.

روانشناس کودک با ملاقات با کودک و مکالمه ، رابطه برقرار می کند. مهمترین نقش یک روانشناس کودک دیدار با کودک در سطح اوست. این ممکن است شامل نقش آفرینی ، نقاشی عکس ، یا استفاده از اسباب بازی ها باشد. ارتباط با کودک از طریق استفاده از بازی روشی مؤثر برای اعتماد به نفس و کمک به کودک است که احساس راحتی در باز شدن داشته باشد. غالباً ، روانشناس کودک به عنوان ارزیابی هایی از روانشناس مدرسه یا مشاور دریافت می کند که نشان از لزوم ارزیابی بیشتر دارد. به همین ترتیب ، یک پزشک ممکن است یک کودک را برای معالجه ارجاع دهد. آزمایش های استاندارد دیگری برای تعیین شرایطی مانند اختلالات یادگیری ، ضعف تعامل اجتماعی یا مسائل عاطفی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. سایر شرایطی که با آزمایش روانشناسی تخصصی اندازه گیری می شود شامل هوش ، حافظه ، طول توجه ، شرایط رفتاری و پیشرفت تحصیلی است. شرایط رایج شامل اختلال كمبود توجه ، اختلال بیش فعالی ، افسردگی یا نقص اجتماعی است.

اغلب اوقات ، پیش از قرار ملاقات ، والدین یا سرپرستان به آنها پرسشنامه ای برای پر کردن داده می شوند. این اطلاعات مهمی را شامل می شود که رفتار روزمره و نقاط قوت و ضعف کودک را مشاهده می کند. بعضی اوقات ، برای ارزیابی مسائل پزشکی از جمله مولتیپل اسکلروز ، اختلالات تشنج ، ضربه مغزی یا سندرم اختلال شناختی که ممکن است بر رفتار و عملکرد شناختی تأثیر گذارد ، ارزیابی های عصبی روانی به کودک داده می شود. اگر علت پزشکی مشخص شود ، یک روانشناس کودک برای ایجاد یک برنامه درمانی با یک پزشک یا تیم پزشکان همکاری می کند. یک ارزیابی روانشناختی معمولی ممکن است چهار تا هفت ساعت طول بکشد. بسته به نیاز و سن کودک ممکن است در چندین جلسه انجام شود. ارزیابی و ارزیابی اولیه ، روانشناس کودک را در مورد شرایط احتمالی که باید برطرف شود آگاه می کند. گام بعدی تهیه استراتژی مداخله درمانی است.

مداخلات و رویکردهای درمانی

یک جنبه مهم توصیف شغل روانشناس کودک مداخله در مواردی است که یک مسئله عاطفی یا رفتاری مانع فعالیت روزانه کودک می شود. مداخله ای که اغلب به عنوان درمانی گفته می شود ، به کودکان کمک می کند تا مقابله ، برقراری ارتباط و ابراز عاطفی را بیاموزند. هنگامی که کودک افسرده است یا به نوعی دچار تروما شده است ، هدف اصلی بازگرداندن عادی و تقویت عزت نفس است. موارد مشترکی که کودکانی که به دنبال درمان با آن روبرو هستند عبارتند از: طلاق ، سوءاستفاده ، بیماری روانی ، فوت یک فرد محبوب یا قرار گرفتن در معرض اعتیاد به مواد. علائمی که معمولاً مداخله یا درمان را تضمین می کند عبارتند از: رفتار وسواسی ، انزوا اجتماعی ، عملکرد تحصیلی کاهش یافته ضعیف ، اضطراب ، عصبانیت ، اختلالات خواب ، پرخاشگری یا بی اختیاری.

بخشی از شرح شغل روانشناس کودک ، تشخیص کودک و تعیین رویکرد مناسب در مورد درمان است. به عنوان مثال ، اگر كودك در بحث درباره ی یک واقعه آسیب زا مشكل داشته باشد ، یك روانشناس كودك ممكن است یك كلمات بازی را انجام دهد كه به کودک كمك می كند احساسات شخصیتی ساختگی را كه در یك واقعه مشابه گذر كرده ، توصیف كند. قدم بعدی این است که کودک را ترغیب کنیم در مورد چگونگی احساسات خود مشابه یا متفاوت از شخصیت های نمایشنامه صحبت کند. این به کودک کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد و وضعیت را عادی کند.

به همین ترتیب ، یک روانشناس کودک می تواند برای تشویق کودک به انجام احساسات خود ، یک بازی از شخصیتهای مختلف بازی کند. یک روانشناس کودک کاملاً از لزوم تهیه مکانیسم های مقابله برای کودکانی که دچار سرخوردگی یا نگرانی می شوند آگاه است. به عنوان مثال ، دمیدن حباب کودک را ترغیب می کند تا احساسات منفی خود را از بین ببرد. هنر فرصتی را فراهم می کند که کودک بتواند از خلاقیت و با یک پروژه دستی که ویژگی های مثبت کودک را نشان می دهد استفاده کند. بخش مهمی از کار روانشناس کودک ارائه پشتیبانی و اطلاعات برای والدین کودک آسیب دیده است. غالباً این امر باعث اطمینان بخشیدن به والدین در مورد فواید درمانی و کمک به آنها در درک چگونگی شریک درمانی در ارائه پشتیبانی برای کمک به کودک می شود. در حالی که ممکن است مداخله و درمان برای والدین ترسناک به نظر برسد ، یک روانشناس کودک به والدین کمک می کند تا درک کنند که طبیعی است کودک دارای فراز و نشیب های عاطفی باشد و این درمانی یک قدم مثبت و سالم است. والدینی که با رویکرد درمانی درگیر هستند می توانند از راهکارهای مشابه در خانه استفاده کنند ، تا بتوانند درمان را تقویت کنند