بهترین قرص ضد تشنج بزرگسالان

بهترین قرص ضد تشنج بزرگسالان

تشنج باعث می شود مغز شما سیگنال های غیر طبیعی ارسال کند. این فعالیت می تواند منجر به تشنج شود. تشنج به دلایل مختلفی از جمله آسیب یا بیماری ممکن است رخ دهد. صرع شرایطی است که باعث تشنج های مکرر می شود. چندین نوع تشنج صرع وجود دارد. بسیاری از آنها با دارو قابل درمان هستند.

به داروهای ضد تشنج (داروهای ضد صرع) گفته می شود. براساس اعلام موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی ، بیش از 20 داروی ضد ویروسی در دسترس است. گزینه های شما بستگی به سن شما ، سبک زندگی شما ، نوع تشنج شما و اینکه چند بار تشنج دارید بستگی دارد. اگر زن هستید ، اینها به احتمال بارداری شما نیز بستگی دارند.

دو نوع داروی تشنج وجود دارد: AED های با طیف باریک و AED های با طیف گسترده. برای جلوگیری از تشنج ممکن است برخی از افراد نیاز به مصرف بیش از یک دارو داشته باشند.

AED های با طیف باریک
AED های با طیف باریک برای انواع خاص تشنج طراحی شده اند. این داروها در صورتی استفاده می شوند که تشنج شما به طور منظم در قسمت خاصی از مغز شما اتفاق بیفتد. در اینجا AED های با طیف باریک ، که به ترتیب حروف الفبا ذکر شده اند:

کاربامازپین (Carbatrol ، Tegretol ، Epitol ، Equetro)
Carbamazepine برای درمان تشنجهایی که در لوب تمپورال رخ می دهد ، استفاده می شود. این دارو همچنین ممکن است به درمان تشنج ثانویه ، جزئی کمک کند. با بسیاری از داروهای دیگر ارتباط برقرار می کند. حتماً در مورد تمام داروهای مصرفی به پزشک خود بگویید.

کلوبازام (اونفی)
کلوبازام به جلوگیری از تشنج ، ثانویه و جزئی کمک می کند. متعلق به طبقه ای از داروها به نام بنزودیازپین ها است. این داروها اغلب برای آرام سازی ، خواب و اضطراب استفاده می شوند. طبق گفته بنیاد صرع ، این دارو ممکن است در کودکانی که سن آنها 2 سال است استفاده شود. در موارد نادر ، این دارو ممکن است یک واکنش جدی پوستی ایجاد کند.

دیازپام (والیوم ، دیاستات)
دیازپام برای درمان خوشه و تشنج طولانی مدت استفاده می شود. این دارو همچنین بنزودیازپین است.

Divalproex (Depakote)
Divalproex (Depakote) برای درمان غیبت ، تشنج جزئی ، پیچیده و چند مورد استفاده می شود. این در دسترس بودن اسید گاما آمینوبوتیریک (GABA) را افزایش می دهد. GABA یک انتقال دهنده عصبی بازدارنده است. این بدان معنی است که مدارهای عصبی را به سمت پایین می کند. این اثر به کنترل تشنج کمک می کند.

اسلیکربازپین استات (Aptiom)
این دارو برای معالجه تشنج ناشی از جزئی استفاده می شود. تصور می شود که با مسدود کردن کانال های سدیم کار می کند. انجام این کار توالی شلیک عصبی را در تشنج کند می کند.

اتوسوکسیمید (زارونتین)
Ethosuximide برای درمان انواع اشکال تشنج غیاب استفاده می شود. این موارد شامل تشنج غیبت غیرعادی ، کودکی و جوانی است.

گاباپنتین (نورنتین ، گرالیز)
گاباپنتین برای درمان تشنج جزئی استفاده می شود. عوارض جانبی این دارو ممکن است خفیف تر از عوارض جانبی سایر داروهای ضد ویروس باشد. عوارض جانبی رایج شامل سرگیجه و خستگی است.

لاکوزامید (Vimpat)
این دارو برای تشنج جزئی استفاده می شود. این یک قرص خوراکی ، محلول خوراکی و تزریق داخل وریدی (IV) است. تزریق فقط توسط یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی انجام می شود.

متسوکسیمید (سلونتین)
این دارو برای تشنج غیاب استفاده می شود. داده می شود وقتی سایر روش های درمانی برای تشنج شما کار نمی کنند. این دارو قشر موتور را کند می کند. این حرکت شما را کند می کند. همچنین باعث افزایش آستانه تشنج می شود. این بدان معنی است که دارو شروع به تشنج برای مغز شما را دشوارتر می کند.

Oxcarbazepine (Trileptal ، Oxtellar XR)
Oxcarbazepine برای درمان انواع تشنج کانونی استفاده می شود. این ماده در بزرگسالان و کودکان 2 سال و بالاتر قابل استفاده است.

پرامپانل (Fycompa)
پرامپانل (Fycompa) برای درمان تشنج پیچیده ، ساده و نسوز استفاده می شود. کاملاً درک نشده است که چگونه این دارو عمل می کند. این ممکن است روی گیرنده های گلوتامات در مغز شما تأثیر بگذارد. این دارو می تواند عوارض جانبی روانی یا رفتاری را تهدید کننده زندگی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

فنوباربیتال
این دارو یکی از اولین و قدیمی ترین داروهای تشنج است. هنوز هم برای درمان صرع استفاده می شود. این بیماری می تواند تشنج عمومی ، جزئی و تونیک-کلونیک را درمان کند. فنوباربیتال یک داروی آرام بخش طولانی مدت با عملکرد ضد تشنج است. داروهای آرام بخش ممکن است احساس خواب آلودگی را در شما ایجاد کند.

فنیتوئین (Dilantin ، Phenytek و دیگران)
فنیتوئین یکی دیگر از داروهای مسن و رایج است. این غشاهای عصبی را تثبیت می کند. این عمل شلیک های عصبی در مغز شما را آرام می کند. این برای درمان تشنج پیچیده ، ساده و نسوز استفاده می شود.

پرگابالین (Lyrica)
Pregabalin (Lyrica) به عنوان درمان اضافی برای تشنج جزئی از آن استفاده می شود. این بدان معنی است که شما آن را با داروهای تشنج دیگر مصرف خواهید کرد.

روفینامید (بنزل)
این دارو به دلیل سندرم لنوکس-گاستوت به عنوان یک درمان اضافی برای تشنج استفاده می شود. با این حال ، این دارو ممکن است باعث ایجاد تغییر در ریتم قلب شما شود. همچنین می تواند با بسیاری از داروها در تعامل باشد. به همین دلایل ، این دارو اغلب استفاده نمی شود.

تیاگابین هیدروکلراید (گابیتریل)
این دارو به عنوان یک درمان اضافی برای تشنج جزئی جزئی و ساده استفاده می شود.

ویگاباترین (سابریل)
این دارو به عنوان درمان اضافی برای تشنج جزئی پیچیده استفاده می شود. به دلیل عوارض جانبی جدی ، استفاده از این دارو محدود است. فقط پزشکان و داروخانه هایی که با یک برنامه خاص ثبت نام کرده اند می توانند این دارو را تجویز و توزیع کنند. عوارض جانبی جدی شامل از بین رفتن دائمی بینایی است.

AED های با طیف گسترده
اگر بیش از یک نوع تشنج داشته باشید ، AED با طیف گسترده ممکن است بهترین انتخاب شما برای درمان باشد. این داروها به منظور جلوگیری از تشنج در بیش از یک قسمت از مغز طراحی شده اند. به یاد بیاورید که AED های با طیف باریک فقط در یک قسمت خاص از مغز کار می کنند. این AED های با طیف گسترده با الفبای نامهای عمومی ذکر شده اند.

کلونازپام (کلونوپین)
کلونازپام بنزودیازپین طولانی مدت است. این برای درمان بسیاری از انواع تشنج استفاده می شود. این موارد شامل تشنج میوکلونیک ، آکینتیک و غیبت است.

کلورازپات (Tranxene-T)
کلورازپات بنزودیازپین است. این یک درمان اضافی برای تشنج جزئی است.

Ezogabine (Potiga)
این AED به عنوان یک درمان اضافی استفاده می شود. این مورد برای تشنج جزئی ، عمومی ، نسوز و پیچیده استفاده می شود. کاملاً درک نشده است که چگونه کار می کند. کانال های پتاسیم را فعال می کند. این اثر شلیک نورون شما را تثبیت می کند.

این دارو ممکن است روی شبکیه چشم شما تأثیر بگذارد و به بینایی شما آسیب برساند. به دلیل این اثر ، این دارو فقط پس از پاسخ به داروهای دیگر استفاده نمی شود. اگر پزشک شما این دارو را به شما داد ، هر شش ماه یکبار به معاینات چشم نیاز خواهید داشت. اگر این دارو برای شما حداکثر دوز مصرف نکند ، پزشک معالجه شما را با آن متوقف خواهد کرد. این برای جلوگیری از مشکلات چشم است.

فلبامات (فلباتول)
فلبامات برای درمان تقریباً انواع تشنج در افرادی که به سایر روش های درمانی پاسخ نمی دهند ، استفاده می شود. این می تواند به عنوان یک روش درمانی واحد یا همراه با سایر داروهای مورد استفاده قرار گیرد. در صورت عدم موفقیت سایر داروها استفاده می شود. عوارض جانبی جدی شامل کم خونی و نارسایی کبد است.

لاموتریژین (Lamictal)
لاموتریژین (Lamictal) ممکن است طیف گسترده ای از حملات صرع را درمان کند. افرادی که این دارو را مصرف می کنند باید مراقب یک بیماری پوستی نادر و جدی بنام سندرم استیونز-جانسون باشند. علائم آن می تواند شامل ریختن پوست شما باشد.

با پزشک خود صحبت کنید
قبل از مصرف داروی AED ، با پزشک خود مشورت کنید که عوارض جانبی آن می تواند ایجاد کند. برخی از داروهای ضد ویروس ممکن است در بعضی از افراد تشنج را بدتر کند. از این مقاله به عنوان یک نقطه پرش استفاده کنید تا از پزشک خود اطلاعات بیشتری کسب کنید. همکاری با پزشک می تواند به شما کمک کند هر دو داروی تشنجی را که برای شما مناسب است انتخاب کنید.