پزشکی

رفتار درمانی چیست؟ رفتار درمانی یک اصطلاح  برای انواع درمانی است که اختلالات سلامت روان را درمان می کند. این شکل از درمان به دنبال شناسایی و کمک به تغییر رفتارهای بالقوه خود مخرب یا ناسالم است. این ایده بر این عقیده عمل می کند که همه رفتارها آموخته می شوند و می توان رفتارهای ناسالم را تغییر داد. تمرکز درمان اغلب بر روی مشکلات فعلی و نحوه تغییر آنها است. چه کسی می تواند از رفتار درمانی بهره مند شود؟ رفتار درمانی می تواند به نفع افراد مبتلا به طیف گسترده ای از اختلالات باشد. افراد متداول به دنبال رفتار درمانی برای درمان هستند: افسردگی اضطراب اختلالات هراس مسائل خشم همچنین می تواند به درمان شرایط و اختلالات نظیر: اختلالات اشتها اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) اختلال دو قطبی بیش فعالی فوبیا ، از جمله هراسهای اجتماعی وسواس فکری (OCD) صدمه به خود سوء مصرف مواد این نوع درمان می تواند در بزرگسالان و کودکان به نفع خود باشد. انواع رفتار درمانی انواع مختلفی از رفتار درمانی وجود دارد: درمان شناختی رفتاری درمان شناختی رفتاری بسیار محبوب است. این ترکیبی از رفتار درمانی با شناخت درمانی است. معالجه مربوط به چگونگی تأثیر افکار و عقاید شخص بر عملکرد و روحیه آنها است. این اغلب بر مشکلات فعلی شخص و چگونگی حل آنها متمرکز است. هدف بلند مدت این است که الگوهای تفکر و رفتاری یک فرد را به الگوهای سالم تر تغییر دهید. بازی درمانی شناختی رفتاری بازی درمانی شناختی رفتاری معمولاً در کودکان استفاده می شود. با تماشای بازی کودکان ، متخصصان درمانی می توانند درمورد آنچه کودک ابراز ناراحت و ابراز ابراز ناراحتی می کند ، درک کنند. ممکن است کودکان بتوانند اسباب بازی های خود را انتخاب کنند و آزادانه بازی کنند. ممکن است از آنها خواسته شود که یک تصویر را بکشند یا از اسباب بازی برای ایجاد صحنه در یک ماسهبازی استفاده کنند. ممکن است درمانگران به والدین نحوه استفاده از بازی برای بهبود ارتباط با فرزندانشان بیاموزند. حساسیت زدایی سیستم حساسیت زدایی سیستم به شدت به تهویه مطبوع متکی است. این اغلب برای درمان فوبیا استفاده می شود. به افراد آموخته می شود که پاسخ ترس به یک هراس را با پاسخ های آرامش بخش جایگزین کنند. ابتدا به فرد روشهای آرامش و تنفس آموزش داده می شود. پس از,روانشناس کودک،روانشناس،روانپزشک،بوجیکا،جایروس کلینیک#رفتاردرمانی ...ادامه مطلب

درمان بی خوابی در دوران بارداری بیشتر خانم ها در حین بارداری نوعی اختلال خواب را تجربه می کنند و برای تعداد قابل توجهی از خانم ها اختلال خواب ممکن است بسیار شدید باشد. دلایل مختلف زیادی برای ایجاد اختلال در خواب در دوران بارداری وجود دارد و انتخاب مداخله مناسب به تشخیص دقیق مشکل متکی است. برخی از اختلالات خواب مانند سندرم پای بی قرار و آپنه خواب در دوران بارداری شایع تر است و ممکن است باعث اختلال در خواب شدید شود. در حالی که برخی راهکارها ممکن است به بهبود کیفیت خواب کمک کند ، برخی از زنان ممکن است به نوعی مداخله دارویی نیاز داشته باشند. اگرچه(زولپیدم) و سایر داروهای آرام بخش-خواب آور از جمله Lunesta (eszopiclone) و Sonata (زالپلون) معمولاً برای خانم های دارای اختلال خواب تجویز می شوند ، اما داده های مربوط به ایمنی تولید مثل آنها محدود است و به طور کلی سعی می کنیم از مصرف آنها در دوران بارداری خودداری کنیم. . داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ، مانند آمی تری پتیلین یا نورتریپتیلین ، ممکن است انتخاب بهتری برای زنان مبتلا به اختلال خواب باشد و با افزایش خطر ناهنجاری مادرزادی همراه نبوده است. بنزودیازپین ها ، از جمله آتیوان (لورازپام) و کلونوپین (کلونازپام) نیز ممکن است مفید باشند. در مورد استفاده از بنزودیازپین ها در دوران بارداری اختلاف نظر وجود دارد. اگرچه گزارش های اولیه حاکی از افزایش خطر شکاف لب و شکاف کام است ، اما گزارش های اخیر ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین ها و خطر شکاف لب و کام نشان نمی دهد. جمع آوری داده ها نشان می دهد که این خطر - در صورت وجود - 0.7٪ تخمین زده می شود. خطر ایجاد ناهنجاری در سه ماهه اول هنگام تشکیل لب و کام محدود می شود. بنزودیازپین ها که بعداً در دوران بارداری مورد استفاده قرار می گیرند ، این خطر ابتلا به مواد مخدر را ندارند. اختلال خواب نیز ممکن است نشانه افسردگی یا اختلال اضطراب باشد ، بنابراین غربالگری برای این مشکلات مهم است. بسیاری از زنان مبتلا به افسردگی یا اضطراب در خوابیدن مشکل دارند یا زود بیدار می شوند و قادر به بازگشت به خواب نیستند. درمان اختلال اساسی ممکن است کیفیت خواب را بهبود بخشد. (اطلاعات بیشتر در مورد درمان افسردگی و اضطراب در دوران بارداری می توانید در,درمان بیخوابی،درمان بی خوابی در بارداری،بارداری،قرص خواب،کم عارضه ترین قرص بیخوابی ...ادامه مطلب